Wiosenna aura to nie tylko zapowiedź odrodzenia przyrody, ale również duchowego przebudzenia wiernych.

Święto paschy, obchodzone z wielką uroczystością w świnoujskim Sanktuarium, rozpoczęło się symbolicznym zapaleniem ogniska, które stało się preludium do nadchodzących Wielkanocnych radości.

Ogień jako przesłanie nadziei

Tradycja zapalania ogniska w noc wigilii paschalnej ma głębokie znaczenie religijne i symboliczne. Jest to gest, który ma przypominać o świetle wiary niesionym przez Chrystusa ludzkości zagubionej w mroku. W świnoujskim Sanktuarium, przy dźwiękach dzwonów kościelnych, które rozbrzmiały nieco po godzinie 20:00, zgromadzeni wierni stali się świadkami tego poruszającego aktu.

Światło w ciemności

Ciemność panująca w kościele tuż przed ceremonią nie była wynikiem przypadku. Symbolizowała ona ludzkość oddzieloną od światła wiary, nadziei i miłości. Wprowadzenie płonącego paschału do wnętrza świątyni, gdzie wierni oczekiwali na światło, stanowiło moment pełen emocji i głębokiej refleksji. Jest to przypomnienie o triumfie życia nad śmiercią i o świetle, które zawsze może rozproszyć ciemności.

Wielkanocne tradycje

Obchody Wielkiej Nocy w Sanktuarium w Świnoujściu są również okazją do pielęgnowania tradycji i symboli związanych z tym najważniejszym chrześcijańskim świętem. Płomienie ogniska, oprócz bycia symbolem gorącej miłości Boga, niosą ze sobą przesłanie odnowy i czystości. Wielkanocna procesja, na czele z paschałem, wprowadza do kościoła „żywy ogień” wiary, który rozświetla ciemności i wprowadza wspólnotę w stan radosnego oczekiwania na Zmartwychwstanie.